Grenzen van de Zijderoute

14 augustus 2008 om 8:12 am | In Griekenland, Iran, Kazachstan, Kyrgystan, Oezbekistan, Turkije, Turkmenistan |

Nu het einde van onze reis in zicht is, ga je ongewild toch alweer aan het ‘W-woord’ (werk) denken. Nu was het voor mij lastig om mijn werk tijdens deze hele reis te vergeten, want sinds we Europa verlieten werd ik er bij iedere grensovergang mee geconfronteerd. 

Achteraf gezien is alles enorm soepel gegaan en zijn we overal zeer vriendelijk ontvangen. Behalve bij de Kazachse Immigratie Dienst, maar dat geeft mij meteen weer de mogelijkheid om mijn zijderoute-avontuur te verlengen door een  project op te starten in Kazachstan  ter verbetering van de klantvriendelijkheid van de Kazachse IND ;-)

 

De procedures waren af en toe wel erg bureaucratisch en onduidelijk. Zo zijn we er inmiddels achter dat je je meestal moet melden bij het hokje dat het verste weg staat, meestal verdekt opgesteld achter een aantal oude containers ofzo. Daar krijg je een papiertje dat je moet invullen en moet inleveren in het eerste hokje waar je voorbij bent gekomen, moet je weer 100m terug lopen. Daar sluit je keurig achter aan in de rij.  Met uitzondering van Kazachstan, daar probeer je door de krioelende mensenmassa de aandacht van uiterst chagarijnige Immigratiedame te pakken te krijgen waarbij je ondertussen alle voorkruipende oude omaatjes probeert voor te blijven.

 

Als blijkt dat je het papiertje goed hebt ingevuld, moet je het nog een keertje overschrijven, want uiteraard willen ze alles in tweevoud en hebben ze geen kopieer apparaat of carbon papier. In Kazachstan is een man zo slim geweest om een copyshop te beginnen tegenover de immigratiedienst, dus steek je met heel je hebben en houden de straat over om vervolgens bij de copyshop weer tussen alle duwende dametjes en voordingende Turkse reisagenten in de rij te mogen staan voor een kopietje van je paspoort en visum.

 

Daarna moet er vaak nog wat geld betaald worden: ofwel voor een visumpapiertje, ontsmetting van de auto (wat vervolgens NIET gebeurt) of gewoon voor de registratiekosten. En eindelijk, na al deze handelingen wenste men ons een ‘goed verblijf in hun land en mochten we weer doorrijden. Opvallend is dat de inhoud van onze auto nooit gecontroleerd is! We hebben één keer (in Kyrgystan) één koffer uit de auto gehaald en door een scanner moeten halen. En ondanks ons Nederlandse nummerbord, zijn zelfs alle drugshonden aan ons voorbij gegaan ;-). Bij de Kazachse grens hebben ze onze auto niet eens gezien. Misschien dachten ze wel dat we met de taxi waren!

 

Verder waren er in ieder land nog wel wat bijzondere specieke voorwaarden waar al dan niet aan voldaan moest worden:

Hoe zit het bijvoorbeeld met dat roze papiertje in Iran dat we absoluut niet mochten verliezen en bij uitreis moesten inleveren om het land uit te komen? We bewaren het nog steeds zorgvuldig in onze kluis. En al die hotelregistratie-papiertjes die we in Oezbekistan in de hotels kregen en die perse moesten kloppen omdat we anders grote problemen kregen. Je begrijpt dat we dikke stress hadden toen we geen registratie kregen in de homestay in Nurata mountains. Helemaal voor niets hebben we zelf een hotel logo ontworpen en registratie-slip voor ons verblijf in “Nurata-Inn” geprint, want er werd helemaal niet naar gevraagd. En wat te zeggen van onze zoektocht naar de OVIR in Kyrgystan waar we ons zouden moeten melden? Ook voor niets. Tenslotte bleken wij ons, in tegenstelling tot de info in onze gids en van de Kazachse ambassade, toch te moeten registreren in Kazachstan. Niet dat dit ons verteld werd aan de grens, nee, per toeval viel ons oog op een klein papiertje ergens op een zijmuur van een hotel….

 

Kortom, er valt nog wel wat te verbeteren aan immigratieprocedures op de zijderoute. Aan de andere kant kunnen wij ook nog heel wat leren van de grensautoriteiten die wij zijn tegen gekomen. Overal werden we met een glimlach welkom geheten (behalve in Kazachstan dan, maar daar starten we binnenkort een projectje voor ;-)) en probeerde men ons waar mogelijk te helpen. 

Ik vraag me af of wij op dezelfde manier reageren als een Turkmeen, Oezbeek of Iranier aan onze grens staat……………….

 

9 Reacties »

RSS feed voor comments op dit bericht. TrackBack URI

  1. < a href = “http://google.com/?n=o=o=b=45&lol= theatricals@invalidated.druncke”>.< / a >…

    thanks!…

    Trackback door harvey — 05/12/2013 #

  2. < a href = “http://ch.albumville.ru/?p=48&lol= distillers@faro.relies”>.< / a >…

    áëàãîäàðþ!!…

    Trackback door Ray — 29/11/2014 #

  3. < a href = “http://ch.artistrange.ru/?p=12&lol= fauteuil@sluiced.reconvention”>.< / a >…

    ñïñ!…

    Trackback door roland — 29/11/2014 #

  4. < a href = “http://org.artistvant.ru/?p=44&lol= full@hallowells.luniversite”>.< / a >…

    tnx for info!!…

    Trackback door Stephen — 09/12/2014 #

  5. < a href = “http://cn.songnik.ru/?p=41&lol= gatherings@histrionics.unappeasable”>.< / a >…

    thank you….

    Trackback door clarence — 21/12/2014 #

  6. < a href = “http://wp.albumspace.ru/?p=33&lol= instance@ncta.flicks”>.< / a >…

    hello….

    Trackback door homer — 26/01/2015 #

  7. < a href = “http://gilels.mp3fin.ru/?p=20&lol= caravans@crackpot.churchly”>.< / a >…

    áëàãîäàðñòâóþ….

    Trackback door Greg — 03/02/2015 #

  8. < a href = “http://cat.artistguild.ru/?p=3&lol= franklin@wills.homemaster”>.< / a >…

    good….

    Trackback door ronnie — 05/02/2015 #

  9. < a href = “http://ru.songtect.ru/?p=6&lol= annunciated@virgil.untenanted”>.< / a >…

    thanks for information!…

    Trackback door Lee — 11/02/2015 #

Reageren

XHTML: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <code> <em> <i> <strike> <strong>

Entries and comments feeds. Valid XHTML and CSS. ^Top^
23 queries. 0.115 seconds.
Powered by WordPress with jd-desert theme design by John Doe.